اگه شما هنوز کار تدوینگری رو آغاز نکردین و چندان با این حرفه و اصطلاحات مورد استفادهی اون آشنایی ندارید، باید بدونید که تدوینگری به یکی از به روز ترین و تکنولوژی محور ترین مشاغل روز تبدیل شده و تونسته درآمد بالایی هم برای صاحبینش به ارمغان بیاره.اما برای اینکه تبدیل به یه ادیتور حرفه ای بشید باید به چندتا نکته توجه کامل داشته باشید.
اول از همه باید بدونید که کلمه میکس به هیچ عنوان برای فیلم استفاده نمیشه و صرفا برای صدا و در اصل آهنگسازی کاربرد داره و شامل تصویر نمیشه. برای تصویر از واژه مونتاژ استفاده میشه. حالا مونتاژ چیه؟ به کوچیکترین طراحی هایی که روی تصویر انجام میشه و درواقع زمانی که شروع به ادیت میکنیم، اسمش میشه مونتاژ.
حالا اگه این عمل مونتاژ هدف داشته باشه و ابتدا و انتهایی داشته باشه، اسمش میشه تدوین حتی اگه دوتا تصویر کوچیک باشه و شما با هدف اونها رو مونتاژ کرده باشید یعنی اینکه تدوین انجام دادین. حالا که به شکل کلی تفاوت تدوین و مونتاژ و میکس رو دونستیم، میخوایم اصطلاحاتی رو که توی تدوین بیشتر از همه استفاده میشه رو بررسی کنیم.
پرکاربردترین پلاگین های پریمیر+معرفی
وقتی شما فیلمی رو در دست دارید که توی هر قسمتش یک مکان مشخص و واحدی رو میبینیم و درواقع چندین فصل مثل افراد در طبیعت، رستوران، خانه، ماشین یا… رو نمایش میده، به هرکدوم از این فصل ها یا مکان های مشخص، سکانس گفته میشه و یک فیلم، متشکل از چندین سکانسه. هرکدوم از این فصل ها که گفته شد، تشکیل شده از قسمت های کوچکتری به نام پلان هستن که هریک از این پلان ها چندین بار تصویربرداری میشه.
برای مثال، سکانس گردش در طبیعت، تشکیل شده از پلان های گفتگوی دو شخص، پلان غذا خوردن، پلان های مختلف گفتگوی اشخاص و… هست که ممکنه هرکدوم از این قسمت ها رو چندین بار و از زوایای مختلف فیلمبرداری کنیم، که هریک از این دفعات رو پلان نامگذاری کردن. پس پلان ها، یک سکانس رو تشکیل میدن.
اگه توی یک فیلم دیدین که فیلمبرداری به صورت پشت سر هم انجام شده و کات نخورده و به شکل پیوسته درحال نمایش داده شدنه، به این موقعیت سکانس پلان میگن یعنی پلان هایی که پیوسته ی یک سکانس رو تشکیل میدن.
حتما شما هم بارها اون وسیله ی تخته سیاه مانند رو که توی فیلم ها قسمت بالاییش رو بر هم می کوبن، دیدین! به این ابزار کلاکت گفته میشه که اطلاعاتی مثل اسم و عدد سکانس ها و پلان ها، لوکیشن فیلمبرداری، تعداد برداشت و… روی اون نوشته میشه که زمانیکه تدوینگر اون تصاویر رو میبینه و تدوین میکنه، تشخیص میده که کدام تصویر، در کجای لیست قرار داره و طبق لیستی که در دست داره، صحنه ها رو طبق اطلاعاتی که روی کلاکت نوشته شده، کنار هم قرار بده و تدوین کنه.
کلاکت رو عموما منشی صحنه یا دستیار کارگردان مینویسه. صدای در کلاکت موقع برخورد با خود ابزار، به این خاطره که تدوینگر موقع انجام تدوین پروژه، صدای کلاکت رو با صدای تصویر سینک کنه. همزمان سازی صدا با تصویر به اصطلاح سینک کردن نامیده میشه. معمولا تو فیلمبرداری ها، صدا بصورت جداگانه و تصویر هم جدا ضبط میشه در نتیجه، هردو باید تو ادوین باهم کاملا هماهنگ باشن.
شاید موقع تماشا کردن فیلم بارها دیده باشید که خط ضخیم سیاه رنگی سمت بالا و پایین و یا چپ و راست تصویر وجود داره. این خطوط از جایی راه افتاد که در قدیم قصد داشتن فیلم های سینمایی که روی پرده پخش میشد رو، داخل تلوزیون پخش کنن. همونطور که میدونید، پرده سینما خیلی از تلویزیون عریض تر هست و موقع پخش بر روی تلویزیون، تصویر یا باید پهن تر یا جمع تر بشه، یا اینکه قسمتی از اون، خارج از کادر تلوزیون بیفته.
برای حل این مشکل، اسکوپ یا همون خطوط سیاه رنگ بالا و پایین تصویر رو برای پوششدهی به اندازه ی کادر تصویر روی کار آوردن که اون تصویر هم کوچیکتر بشه و هم از کادر تلوزیون ها بیرون نزنه و کادر پر بشه.
فیلم خامی که تصویر بردار یا فیلمبردار در اختیار تدوینگر قرار میده و هیچ افکت و اصلاح رنگ و هرچیز دیگه ای که تو تدوینگری ارائه میشه، روی اون انجام نشده؛ راش نامیده میشه و معمولا حذف و اضافه و پرتی زیاد داره. به کسی که این کار ها رو روی ویدیو پیاده میکنه و حذفیات و اضافه ها رو اعمال میکنه، دستیار تدوین میگن و به فعالیتی که انجام میده، رافکات زدن گفته میشه. درواقع زدن اول و آخر فیلم ها و نگه داشتن تکه هایی که برای فیلم و تدوین کردن نیازه، رافکات نام داره.
تو این مطلب سعی کردیم بیشتر اصطلاحات رایجی که تو بحث تدوین و فیلمبرداری مطرح هست رو بیان کنیم. قسمت دوم مقاله بعدی که در ادامه ی اصطلاحات هست رو از دست ندید و با ریکولی همراه باشید. اگه شما هم تو کار تدوین حرفه ای هستین و اصطلاح رایج دیگه ای تو این حوزه میدونید، برای ما به اشتراک بذارید تا توی این فضا، از اطلاعات هم استفاده کنیم.
