تو این مبحث در اول میخوایم اصولی ترین و پایه ای ترین مفهوم تدوین، یعنی زیبا شناسی تدوین ویدیو کلیپ رو بشناسیم و یاد بگیریم که چطور میتونیم توی ویدیو هامون پیاده سازیش کنیم.
زمانی که از موضوعات مختلف یک سری تصاویر ویدیویی رو با دوربین های خودمون دریافت و ضبط میکنیم، این تصاویر قطعا دارای اشکالاتی هستند. و قصد و نیت ما از تدوین این هست که تصاویری به اصطلاح شسته و رفته و بی اشکال خلق کنیم.
بنابراین برای رفع ایرادات ویدیو ها ناچار هستیم که اضافات رو حذف کنیم و بعد از حذف این اضافات، همه بخش های سالم و به درد بخور فیلم رو در کنار هم داشته باشیم که در مجموع، فیلمی کامل داشته باشیم. بهتره که برای این مفهوم، روی فیلم سینمایی مانور بدیم که داستانی رو دنبال میکنه و گرداننده ای به نام کارگردان داره.
همونطور که میدونید تو فیلم های سینمایی، ممکنه از یک صحنه چندین برداشت خاص انجام بشه که خیلی از اونها دچار اسکال باشن و طبعا کارگردان تصمیم میگیره از این برداشت ها فقط یکی رو انتخاب کنه و چون تعداد برداشت ها در سکانس های مختلف بسیار زیاده، تدوینگر باید بهترین سکانس ها رو انتخاب و توی فیلم استفاده کنه.
علیرغم اینکه باید خط سیر داستانی فیلم هم به شکل مستمر و ممتد ادامه داشته باشه. برای این کار باید از نرم افزار های میکس و تدوین استفاده کنیم و سکانس هایی رو که خوب هستن استفاده بکنیم و احیانا تو قسمت هایی از این سکانس ها که اشکالاتی وجود داره، اونا رو حذف کنیم و بعد درنهایت فیلم ها رو کنار هم بذاریم.
شاید مدت هاست با نرم افزار های تدوین کار میکنید و چه بسا تدوینگر حرفه ای هم به حساب بیاید اما تا بحال درمورد زیبا شناسی در تدوین، اطلاعی نداشته باشید. بیایید فرض کنیم که تو یک سکانس از فیلم، بازیگر موقع دیالوگ گفتن به طور ناخواسته عطسه یا سرفه میکنه اما دیالوگ رو ادامه میده و اکت و دیالوگ اون کاملا بی نقص باشه و در ادامه هم سکانس بدون ایرادی ضبط شده باشه.
تو همچین موقعیتی اگه بخوایم تو تدوین اون تیکه کوچک و البته طبیعی رو کات بزنیم، از لحاظ زیبا شناسی تدوین کار غیر حرفه ایی انجام دادیم. علت اینه که اگه تو چنین موقعیت هایی برش زده بشه، قطعا حرکت دست و صورت و … به اندازه اون یک برش پرش خواهد داشت و حالتی غیر طبیعی و ناخوشایندی برای بیننده ایجاد میشه.
حالا در چه صورتی مجاز هستیم که این دو سکانس یا دوتا پلان رو به هم بچسبونیم؟ در صورتی که یه تغییر کوچیکی در زاویه فیلمبرداری داشته باشیم. این تغییر زاویه رو فیلمبردار انجام نداده و اون تصویربرداری رو صرفا به شکل یه تیکه گرفته. اما ما به عنوان تدوینگر، میتونیم با استفاده از این شگرد که یه مقدار تصویر پلان دوم رو زوم کنیم و تغییر زاویه یا بزرگنمایی رو به این شکل اعمال کنیم. در این صورت، وقتی که زاویه یا زوم تصویر تغییر میکنه، مخاطب دیگه متوجه پرشی که با اون کات ریز شکل میگیره، نمیشه. با این ترفند، تصویر به شکل عادی باهم میکس شده و زیباشناسی مونتاژ روی اون اعمال شده.
فرض کنیم که سر صحنه یک فیلم هستیم و پروژه درحال فیلمبرداریه. یکی از کاراکتر ها کاری رو انجام میده و تصویر بعدی، تصویری از شخصیت روبری کاراکتر اول هست. اینجا گفتگویی معمولی بین دوتا شخصیت صورت میگیره. بین مکالمه دوتا شخصیت، طبیعتا باید وقفه های به اندازه و درستی وجود داشته باشه و وقفه ها اگه خیلی کوتاه باشه و بلافاصله بعد از جمله کاراکتر مقابل، یا اینکه بیشتر از حد معمول باشه، به لحاظ طبیعت و زیبا شناسی تدوین، درست نخواهدبود.
بنابراین در تدوین، باید بین تک تک دیالوگ ها، یک فاصله کاملا منطقی وجود باشه. اصولا زیبا شناسی تکنیکال نیست و ترفند خاصی نداره بلکه مفهوم زیباشناسی رو زمانی یاد میگیرید که فیلم زیادی دیده و تجربه کرده باشید و هم اینکه پروژه های مختلف انجام داده باشید.
این چند راهکار هرکدوم به تنهایی تجربه هایی رو در خودش داره که شما با قرار گرفتن تو هرکدوم از این موقعیت ها، میتونید هر روز تو حوزه زیبا شناسی تدوین، مجرب تر بشید.
مقاله پیشنهادی ریکولی: مزیت CleanMyPC و CleanMyMac برای تدوینگرهای حرفه ای
ممنون از اینکه تا به این جای مطلب همراهی کردید. حتما نظراتتون رو در این حوزه برای ما کامنت کنید و سوالاتتون رو بپرسید.
